auto

Beste Italiaanse auto’s aller tijden

De vraag wat de beste Italiaanse auto’s ter wereld zijn, is er een die tot een vurig debat kan leiden. Het zou zelfs tot een vuistgevecht kunnen leiden. Dit zijn auto’s waar mensen van houden, waar ze voor zouden vechten. Maar zoals maar al te vaak het geval is, zijn auto’s waar we van houden niet per definitie goed. Zelden is dat meer het geval dan met Italiaanse auto’s. Dus wat zijn eigenlijk de beste Italiaanse auto’s?

Ferrari F40

Gelukkig is de Ferrari F40 net zo geliefd als hij uitmuntend is. Hij heeft aantoonbaar een norm gesteld die nog niet is overtroffen op het gebied van betrokkenheid en opwinding van de bestuurder. Ja, er zijn nu snellere sportsedans, maar de F40 uit die tijd was razendsnel, zowel in een rechte lijn als in de bochten. Lichtgewicht, krachtig, goed afgesteld. Ongetwijfeld heeft Ferrari met de F40 de allereerste hypercar gemaakt.

Lancia Lambda

Generaties geleden was Lancia een merk dat bekend stond om technische innovatie. Een van de vele voorbeelden daarvan is de Lambda uit de jaren twintig. Dit was een legitiem uitstekende auto, zowel in het moment als in zijn nalatenschap. De Lambda was een vroege versie van de beroemde Lancia V4, maar was vooral een pionier op het gebied van de carrosserie en de onafhankelijke voorwielophanging. Ter vergelijking: in de jaren zestig waren er sportwagens die nog niet op monocoques waren overgestapt. Dit was een auto die zijn tijd tientallen jaren vooruit was.

Alfa Romeo Giulia Sprint GTA

Lang voor BMW M, Mercedes-AMG en Audi Sport produceerde Alfa Romeo al performance-varianten van hun conventionele wegauto’s. De Giulia uit de jaren zestig is misschien wel het beste voorbeeld van dit pre-super saloon tijdperk van opgevoerde conventionele auto’s. De Giulia GTA verruilde de stalen carrosserie voor aluminium en liet zijn 1,6-litermotor met dubbele bougie draaien. De A stond voor Allegorita, Italiaans voor lichter. We hoeven u niet te vertellen hoe briljant deze kleine auto was, want dat weet u al.

Fiat 500 

We gaan controversieel te werk en geven deze niet aan de originele Fiat 500. De moderne 500 is een uitstekende auto in de ogen van de enige mensen die ertoe doen: de mensen die hem kochten. Critici waren sceptisch over de praktische offers die werden gebracht door de schattige 500 carrosserie op het Panda platform te laten vallen. Hoe wereldvreemd ze waren. Het bleek Fiat’s redding te zijn, bijna eigenhandig, met wat in wezen dezelfde auto is die 13 jaar na zijn debuut nog steeds goed verkoopt.

Tip: https://easyimport.nl/auto-importeren-duitsland/ 

Pagani Zonda

De kansen waren volledig tegen de Pagani Zonda bij de release in 1999. Pagani was een nieuwe relatief onbekende naam, de auto was extravagant en buitensporig. Men had hem kunnen omschrijven als een Italiaanse TVR. Wat de Zonda uiteindelijk bleek te zijn, tot grote verrassing van de industrie en de journalisten, was een van de beste Italiaanse supercars ooit gemaakt. Ja, hij was begeerlijk, ja, hij was snel (vooral toen de volgende versies werden uitgebracht), maar hij was vooral heel erg goed. Hij was betrouwbaar en, geheel in tegenstelling tot zijn verbluffende uiterlijk, naar verluidt zeer gemakkelijk te besturen. De Mercedes-AMG V12 motor had bergen koppel, de besturing en het chassis waren goed afgesteld, de koppeling was licht en de cabine was luchtig. Een moderne Countach was het, maar alleen op de allerbeste manieren.

Maserati Bora

Sommigen beschouwen de Honda NSX of zelfs de Audi R8 als ’s werelds eerste bruikbare supercars. Volgens onze berekeningen zitten ze er ver naast. Laat ons u voorstellen aan de Maserati Bora, een supercar met middenmotor uit 1969 die praktisch, comfortabel en geraffineerd design bood. De gebruikelijke supercar finesses zijn er: onafhankelijke ophanging, een rapturp V8 motor en een slanke wigvormgeving door Giugiaro in zijn Italdesign dagen. Wat hij had wat geen enkele andere supercar had, waren verstelbare pedalen, een verstelbaar stuurhuis, goede airconditioning, elektrische ramen, half-fatsoenlijke geluidsisolatie en een behoorlijk grote kofferbak. Dit was een fatsoenlijk rijdende, prettig rijdende supercar die in alledaagse omstandigheden veel beter te rijden was. Jammer dat hij niet gewaardeerd werd, want in de zeven jaar dat hij verkocht werd, werden er net geen 600 verkocht.

Vorige artikel

Volgende artikel